lunes, 14 de septiembre de 2009

Paraules d´amor

Paraules d'amor
(Joan Manuel Serrat)

Ella em va estimar tant...
Jo me l'estimo encara.
Plegats vam travessar
una porta tancada.
Ella, com us ho podré dir,
era tot el meu món llavors
quan en la llar cremàvem
només paraules d'amor...

Paraules d'amor senzilles i tendres.
No en sabíem més, teníem quinze anys.
No havíem tingut massa temps per aprendre'n,
tot just despertàvem del son dels infants.
En teníem prou amb tres frases fetes
que havíem après d'antics comediants.
D'històries d'amor, somnis de poetes,
no en sabíem més, teníem quinze anys...

Ella qui sap on és,ella qui sap on para.
La vaig perdre i mai més
he tornat a trobar-la.
Però sovint en fer-se fosc,
de lluny m'arriba una cançó.
Velles notes, vells acords,
velles paraules d'amor…


Paraules d´amor (Vídeo de Youtube)


Palabras de amor
(Joan Manuel Serrat)

Ella me quiso tanto…
yo la quiero todavía.
Juntos atravesamos
una puerta cerrada.
Ella, ¿cómo os lo podré decir?,
era todo mi mundo entonces
cuando en el hogar (hogar=fuego/chimenea en este caso) ardían
sólo palabras de amor…

Palabras de amor sencillas y tiernas.
No sabíamos más, teníamos quince años.
No habíamos tenido mucho tiempo para aprender,
justo despertábamos del sueño de los niños.
Teníamos bastante con tres frases hechas (refranes)
que habíamos aprendido de antiguos comediantes.
De historias de amor, sueños de poetas,
no sabíamos más, teníamos quince años...

Ella, quién sabe donde está,
ella, quién sabe dónde para.
La perdí y nunca más
he vuelto a encontrarla.
Sin embargo frecuentemente al oscurecer(tarde),
de lejos me llega una canción.
Viejas notas, viejos acordes,
viejas palabras de amor…



Love words
(Joan Manuel Serrat)

She loved me so much...
I love her still.
Together we passed through
a closed door.
She, how could I tell you,
she was all my world then
when in the fire they burnt
just love words...

Love words simple and tender.
We didn´t know more, we were fifteen years old.
We hadn´t had much time for learning,
we had just wake up from the dream of the children.
We had enough with three idioms
that we had taken from ancient comediants.
From love stories, dreams of poets,
we didn´t know more, we were fifteen years old...

She, who knows where she is,
she, who knows where she´s gone.
I lost her and never
have found her again.
But frequently when the twilight comes,
from far away a song reaches me.
Old notes, old chords,
old love words…

1 comentario:

  1. ...precisamente en un dia como hoy leer esto me ahce...setirme...no se...triste...

    pero esa cancion es preciosa

    ResponderEliminar